09-11-2012: Treintwitch naar Roze Spreeuw

De Roze Spreeuw. Ondanks het sombere weer en de afstand toch nog een aardig bewijsplaatje.

De hele week lonkte de Roze Spreeuw die momenteel in Bussum verblijft, nadrukkelijk. Maar de ene dag was het baggerweer, de andere kwam het niet uit. Vandaag was het echter droog, er was zowaar wat zon voorspeld en kon ik er een paar uurtjes tussenuit, dus maakte ik er weer eens een ouderwetse treintwitch van. Na vijf kwartier was ik op het station van Bussum Zuid en vandaar is het nog slechts een paar honderd meter lopen naar het speeltuintje waar de vogel huist. Hét speeltuintje? Nee dus. Want ik dacht de plek te hebben gevonden, een klein speeltuintje tussen twee straten in een rustig wijkje, en ging daar op een bankje zitten wachten. Maar toen er na een halfuur nog zowat geen vogel in zicht was, besloot ik maar een rondje te gaan lopen. Een goeie zet, want vijftig meter verder stuitte ik opnieuw op een speeltuintje, en dit was dus de goede plek.

Er gingen opnieuw twintig minuten voorbij, waarin ik wel de 'witte Huismus' - een leucistische mus - zag en kon fotograferen, maar die geen Roze Spreeuw opleverde. Er arriveerden nog enkele vogelaars en ineens zat -ie er, eerst in de klimop, later een paar keer in wat kale takken en in de conifeer waarin hij vaak wordt gezien. De Roze Spreeuw liet zich mooi bekijken, maar omdat het erg somber weer was en de vogel ofwel tussen de takken zat, ofwel nogal ver weg zat, kwam ik fotografisch gezien niet verder dan een paar bewijsplaatjes. Toen de vogel zich een keer of vijf mooi had laten zien, vond ik het welletjes en ging naar de trein, die ik uiteraard net voor me zag wegrijden. Maar dat mocht de pret niet drukken. Jaarsoort 279 was binnen, in de vorm van een van mijn favoriete vogelsoorten.

Een maf gezicht, zo'n leucistische Huismus.