28-12-2012: Wintervogels

Een van de drie Strandleeuweriken die we vandaag zagen.

Het was om eerlijk te zijn niet echt een aanlokkelijk idee om na al die tropische vogels in het heerlijk warme Gambia weer in de Nederlandse zeik-en waaiwinter aan de slag te gaan. Maar het moet er toch een keer van komen en zodoende vertrok ik vanmorgen om half acht in het aangename gezelschap van Chris en Wiegert naar de Kwade Hoek op Goeree, een plek waar zich momenteel allerlei leuke wintergasten ophouden.
Het bleek nog heel wat inspanning te vergen om op de goede plek te komen, want de paden waar we over moesten, waren grotendeels ondergelopen en we hadden geen laarzen meegenomen, zodat het meteen al nattevoetenwerk werd. Maar de beloning was fantastisch.
We bereikten het strand en liepen ruim een kilometer noordwaarts op de grens van strand en duintjes teneinde onze doelsoorten te vinden. Het duurde even, maar toen begonnen de soorten ook binnen te rollen. Er kwam een grote groep Sneeuwgorzen op ons af gevlogen en de hele groep landde na lang aarzelen vlakbij ons. Het is wonderbaarlijk hoe zo'n grote groep vogeltjes onzichtbaar kan verdwijnen in zulke lage vegetatie, maar uiteindelijk lieten enkele Sneeuwgorzen zich toch heel mooi van nabij zien. Intussen was een stukje verderop een Slechtvalk opgedoken die ruzie maakte met een op de grond zittende Buizerd. De Sneeuwgorzen vlogen op, maar werden onmiddellijk afgelost door een groepje van pakweg acht Fraters die laag en roepend over ons heen kwamen vliegen. Daarbij sloten zich circa twintig IJsgorzen aan en het hele clubje landde een vijftigtal meters verderop op de grond. Uiteindelijk kregen we de IJsgorzen prachtig en van heel nabij in beeld. Leuk was ook dat we de roepjes van Sneeuw- en IJsgors en van de Fraters nu eens uitgebreid konden beluisteren, want daarvoor krijg je als vogelaar in Nederland niet echt heel veel kansen.

Twee van de drie Witbuikrotganzen bij het Grevelingenmeer.

En het was nog niet gedaan. Andere vogelaars hadden een Zeearend ontdekt die op een zandplaat zat te rusten en hoewel de arend ver weg zat, was hij onmiskenbaar. Een Drieteenstrandloper kwam aanvliegen en begon wat rond te scharrelen, en uiteindelijk vonden we onze laatste doelsoort: de Strandleeuwerik! Drie van deze fraaie een weinig geziene leeuwerikjes scharrelden rond over het slik en lieten zich zelfs een beetje fotograferen. En zo kwamen we met een hele lading schaarse wintervogels weer aan bij de parkeerplaats, maar niet na nog een Cetti's Zanger te hebben gehoord. Het was een heerlijk ochtendje vogelen op de Kwade Hoek en de Strandleeuwerik was zowaar nog een jaarsoort voor mij, zodat de Nederlandse lijst op 281 soorten eindigt dit jaar.
Intussen was het gaan regenen, maar we reden nog naar de Brouwersdam, waar aan de Grevelingenzijde Witbuikrotganzen waren gemeld. Die vonden we snel; drie Witbuikjes bevonden zich in een grote groep Rotganzen en lieten zich ook nog aardig fotograferen.
Daarna begon het steeds harder te regenen. We (vooral Chris) deden nog ons best een IJseend aan de zeeezijde te vinden, maar na een tijdje hielden we het voor gezien. Het was een mooie afsluiting van het vogeljaar 2012, dit tochtje.