woensdag 24 april 2013

24-04-2013: Rondje streek, vlinders schaars

Overal zwemmen Grauwe Ganzen met jong grut.
Het was lekker weertje vandaag, dus na het ontbijt stapte ik op de fiets om weer eens een rondje streek te doen. Ik hoopte vandaag vooral op wat vlinders, met name het Oranjetipje. En er zijn ook nog wel wat zomervogels voor de jaarlijst te scoren in mijn omgeving. 
Bij Lappenheide was het rustig, afgezien van het vele ganzenkroost. Weinig steltjes: twee Tureluurs, vier Kluten en evenzoveel Grutto's, een Kleine Plevier en wat Kieviten. Ik fietste naar Acquoy, maar de Steenuilen zaten niet in hun favoriete boom vandaag. Dan maar de Nieuwe Zuiderlingedijk op. Daar ging het beter, want ik zag zowaar een witje vliegen, pas mijn tweede witje van het jaar - dat geeft wel ongeveer de vlindersituatie van dit voorjaar aan - en dit witje was een Klein Geaderd Witje. Ik zag er vier vandaag, plus nog een schamele zes of zo ongedetermineerde witjes. Geen Oranjetipje in zicht. 
Een stukje verder langs de dijk hoorde ik de Sprinkhaanzanger ratelen, een jaarsoort. Hoewel hij klonk alsof -ie open en bloot zat, kon ik hem niet vinden met de kijker. De Nachtegaal zat nog op zijn plekje en deed hard zijn best om een partner binnen te zingen. Verder waren er de intussen alweer gewoon geworden zomervogels en dus een enkel witje. 

Voor wat betreft de vlinders is alleen de Kleine Vos hier vrij algemeen aanwezig.
Ik ging een tijdje op het bankje langs de Linge bij Vogelswerf zitten en genoot van een Torenvalk, baltsende Buizerden en een man Bruine Kiekendief. Een Veldleeuwerik zong en een Kleine Vos liet zich fotograferen. Op de terugweg probeerde ik nog van alles, maar veel kwam er niet uit. Toen ik bijna thuis was, vloog er ineens een Boomblauwtje langs, en dat was natuurlijk wel weer leuk.

zondag 21 april 2013

21-04-2013: Van Roerdomp tot Draaihals, een fantastische Biesboschdag!

Record shot van de Zeearend
Het is een mooie traditie geworden: ieder voorjaar ergens in april ga ik met mijn vogelvrienden Koert en René een dagje naar de Brabantse Biesbosch. Vandaag was het weer zo ver en om acht uur vertrokken we met heerlijk zonnig en windstil weer. Een halfuurtje later stonden we bij de Kleine Hardenhoek waar meteen bij het uitstappen de Roerdomp begon te hoempen. Dat was het begin waarop we hadden gehoopt. Gele Kwikken vlogen over, een Veldleeuwerik zong het hoogste lied en we keken wat naar de eenden en de steltjes in de polder Oude Hardenhoek toen ik vanuit het zuiden een joekel van een roofvogel aan zag komen flappen. Dat kon niet anders zijn dan de Zeearend. En jawel, daar kwam de arend, een adulte vogel, recht op ons af en over ons heen. Zo, dat was weer een kanjer op de lijst, zeker voor Koert en René, die 'm dit jaar nog niet hadden. Ergens in de verte hoorden we de eerste Cetti's Zanger van vandaag zingen. Er zouden er nog vele volgen, zeker bij de Pannekoek, waar we minstens vijf verschillende exemplaren hoorden. We reden iets verder om een blik te werpen vanaf het uitzichtpunt Wassende Maan. Daar vlogen zeven Groenpootruiters over ons heen en rommelde een Graspieper in het gras, maar verder voegden we er niet veel toe aan de lijst. Op de kruising met de weg naar het pontje richting Dordt keken we even op het uitgestrekte grasland en jawel, daar liep onze doelsoort: het mannetje Rouwkwikstaart dat hier alweer even zit en gepaard is met een Witte Kwikstaart. Maar niet nadat we eerst al een Oeverloper hadden gezien, voor mij de eerste van 2013. Er liepen ook vijftien Gele Kwikken en twee Kleine Plevieren rond en Oever- en Boerenzwaluwen vlogen over. En daartussen zat op een zeker moment ook de eerste Gierzwaluw! Wat heerlijk om die pure zomervogel weer in dit koude land te kunnen verwelkomen. Later, op andere plekken, zagen we er nog veel meer.
Joepie, alweer Beflijsters!
We reden naar het gebiedje genaamd Pannekoek, waar we een lekkere wandeling maakten en waar we veel Cetti's Zangers, Nachtegalen en ook twee Gekraagde Roodstaarten hoorden, en die laatste was weer een jaarsoort. Dat gold ook voor een zingende Kleine Karekiet, die we hier eveneens tegenkwamen. Leuk was ook een roffelende Kleine Bonte Specht, voor mij een nieuwe Biesboschsoort. Later hadden we er zelfs nog een bij Lijnoorden. Toen we terug op de parkeerplaats kwamen, was er opnieuw sensatie: Koert ontdekte een Visarend! Die liet zich, na eerst verstoppertje achter de bomen te hebben gespeeld, uiteindelijk heel mooi en langdurig zien en op het eind begon hij zelfs te vissen. Dat was een minuut of tien puur genieten geblazen, maar toen de Visarend uiteindelijk achter de bomen verdween was het de hoogste tijd voor de Beflijsters, die al enkele dagen langs Lijnoorden huizen. We hoefden er weinig moeite voor te doen. We stonden amper op het dijkje of ze kwamen allebei al tevoorschijn en lieten zich bijna een halfuur lang prachtig zien en horen. Een van beide vogels begon af en toe zelfs voorzichtig te zingen!
Hoogste tijd om uit te blazen met een bak koffie en een uitsmijter in restaurant Het Bolle Bevertje. We hadden al veel mooie Biesboschtochten gemaakt, maar dit ging wel erg voorspoedig en we moesten al die indrukken even laten inwerken.
Na de lunch gingen we de Deeneplaatweg op, waar we twee Kleinste Canadese Ganzen zagen. Die worden als escapes beschouwd, maar het was toch leuk. Tegen het eind van de Deeneplaatweg - er gebeurde verder niet zo heel veel - kreeg  ik een whatsappje van Wiegert dat er een Draaihals langs de Deeneplaatweg zat en op hetzelfde moment zagen we een aantal vogelaars staan, waaronder Thomas, dus dat moest de plek zijn! Na een paar spannende minuten, waarin de vogel niet tevoorschijn kwam, zag Koert 'm ineens zitten. Het beest zat erg lastig en ik zag hem de eerste keer maar in een flits. Maar gelukkig kwam de Draaihals terug en liet zich veel beter zien, al duurde het bij mij een hele tijd voordat ik eindelijk in de gaten kreeg waar hij precies zat en daardoor zag ik hem kort, maar wel fraai tegen een stammetje zitten. Al zoekend naar de Draaihals liet ook een Nachtegaal zich een paar keer mooi zien en verzorgde een Cetti's Zanger de muzikale omlijsting.
We gingen aan het eind van de middag nog naar Polder Maltha, maar daar verzamelden zich op dat moment honderden deelnemers aan een wandeltocht, zodat we maar op huis aan gingen. Het was een prachtige dag geweest.

zaterdag 20 april 2013

20-04-2013: Ringslangen zoeken, meer zomervogels & een Beflijster toe

Een Tjiftjaf liet zich leuk fotograferen in de Zouweboezem
Vanmorgen ben ik met Chris en Wiegert op zoek geweest naar Ringslangen in een gebiedje hier vlakbij, waarvan we gehoord hebben dat ze er zitten. We hadden pech, want wat bleek: uitgerekend vandaag werd over het weggetje waarlangs het gebied ligt de Bloesemtocht gelopen, een evenement dat zo'n 30.000 man op de been brengt en daar wil je niet tussen verzeild raken met je auto. Onze tijd was dus beperkt en het was koud vanmorgen (het had een of twee graden gevroren), zodat we geen opwarmende Ringslangen vonden. Wel leek het gebied ons erg geschikt en er zat een Nachtegaal te zingen, een Koekoek liet zich horen, een aantal Zwartkopjes zong tegen elkaar op en we zagen en hoorden er onze eerste Grasmussen van het jaar. Toch niet gek, dus.
Toen de eerste wandelaars zich vertoonden maakten wij dat we in de Zouweboezem terechtkwamen, waar de rietvogels op het programma stonden. Intussen was de noordoostenwind die deze winter al tot in den treure heeft gewaaid weer eens tevoorschijn gekomen en dat maakte het er niet aangenamer op. Dat vonden de rietvogels ook, want het was akelig stil in het riet voor de datum 20 april. Uiteindelijk vonden we toch wel een en ander. Vier Bruine Kiekendieven vlogen constant rond en baltsten, een Rietgors zong en we zagen vandaag zeker zeven Purperreigers over ons heen vliegen, waarvan sommige zich erg mooi lieten zien. De Zouwe-Cetti's Zanger heeft de winter overleefd en zong enkele malen. Een stuk of drie, vier Rietzangers lieten een riedeltje horen, een Blauwborst deed hetzelfde en twee Snorren snorden, maar erg uitbundig was het allemaal niet. Er vloog nog een Ooievaar over ons heen en we vonden vijf Kleine Vossen, maar verder is het met de vlinders ook huilen met de lamp voorover, om maar eens een oud gezegde uit de kast te trekken. Teruggekomen bij de auto kwamen we een vogelaar tegen die net een Beflijster bij Vianen had gezien. Daar moesten we natuurlijk nog even op af. En zowaar: na korte tijd speuren ontdekte Wiegert een mannetje Beflijster, vrij ver weg maar goed te zien. Erboven zat ook nog een mannetje Roodborsttapuit in een struikje, waarmee het aantal jaarsoorten voor mij weer op vijf kwam. Het was weer een geslaagde ochtend.

woensdag 17 april 2013

17-04-2013: Meer voorjaarssoorten

Een Torenvalkman poseerde langs de Diefdijk.
Ook vandaag was het lekker weertje, dus stapte ik rond elf uur op de fiets om te gaan vogelen langs de Diefdijk en bij de uiterwaarden van Everdingen. Langs het fietspaadje achter de Oude Horn vond ik mijn tweede amfibiesoort van het jaar: maar liefst acht roepende, prachtig blauw gekleurde Heikikkers! Dat was alvast een leuk begin. Helaas zaten ze te ver weg voor een foto, maar met de 15x-kijker waren ze prachtig te zien.
Tot aan Everdingen gebeurde er verder niet vreselijk veel. Bij de uiterwaarden aangekomen ging ik eerst een rustig zitten en speurde de vogels af. Veel Grutto's aanwezig, met ook weer minstens één IJslandse ertussen (ik heb er niet echt op gelet vandaag). Veel Tureluurs en een zestal Kluten liepen er rond. Al snel zag ik mijn eerste jaarsoort: de Visdief. Er bleken er vijf rond te vliegen. Vlak voor me begon een Rietzanger te zingen, en ook die was een jaarsoort. Ik speurde de eenden af op Zomertalingen en zag enkele Pijlstaarten, maar de gewenste taling zat er vooralsnog niet bij. Wel merkte ik tussen de Grutto's ineens twee Regenwulpen op, en dat is altijd weer leuk. Bovendien waren ook zij nieuw voor de jaarlijst. 
Een eindje verderop richting het plaatsje Everdingen vond ik uiteindelijk toch mijn Zomertaling. Het was een mannetje en hij zat met z'n kop tussen zijn veren te pitten tussen de Wintertalingen.
Op de terugweg zag ik mijn eerste Dagpauwogen van dit jaar en mijn eerste koolwitje - soort helaas niet te bepalen. Ook liet zich een man Torenvalk mooi fotograferen. 
De Bergeenden zijn nu op hun mooist.

dinsdag 16 april 2013

16-04-2013: Chaotische lente & een Velduil!

Hatsekidee, de Velduil, een nieuwe regiosoort voor mij!
Het weer zag er vanmorgen redelijk aangenaam uit en het was hoog tijd voor een flinke ronde door de streek teneinde wat zomergasten in te rekenen. Want een aantal daarvan zou nu toch wel gearriveerd zijn. En jawel, ik was nog niet ver van huis of ik hoorde (eindelijk) mijn eerste Zwartkop van 2013 zingen. Er zouden er nog een paar volgen vandaag. In een rietveldje langs de Linge hoorde ik mijn eerste Blauwborst van het jaar en na enig geduld kwam hij nog mooi in de kijker ook. Ik hoorde en zag er minstens zes vandaag. Dat was een leuk begin! Terwijl ik naar Lappenheide fietste, vloog er een Grote Lijster over me heen en ging in een boomtop zitten. Bij Lappenheide was er naast het reguliere Ooievaarspaar vandaag nóg een paar Ooievaars aanwezig, dat aanstalten maakte om een boomnest te bouwen, hetgeen de oorspronkelijke bewoners maar matig konden waarderen. Er was een tijdje sprake van zenuwachtig geklepper en gevlieg, maar uiteindelijk ging ieder toch weer naar z'n eigen nest c.q. nest in aanbouw.
Op Lappenheide was er nog weinig verandering gekomen in de vogelstand. Ik zag er een Watersnip, vier Kluten, twee Kleine Plevieren en minimaal twee mooie, duidelijke IJslandse Grutto's. De meeste Smienten zijn weg. Nog geen Zomertaling in zicht. Wel - en dat was verrassend - liep er ineens een hele zwik Grauwe Ganzen met kuikentjes rond! 
Na een tijdje speuren fietste ik verderop, richting Acquoy, waar ik even langs de Steenuiltjes ging. Een van de uilen zat rustig in z'n favoriete boom, en een Steenuil op de lijst is nooit weg.
Via de Langendijk kwam ik op de Nieuwe Zuiderlingedijk bij Asperen. Ik had nog maar een paar honderd meter over de dijk afgelegd toen ik ineens een Velduil in de berm zag jagen! Ik stopte en kreeg 'm mooi in de kijker, waarna de Velduil de weg over vloog en in een kale boomtop ging zitten. Natuurlijk maakte ik met het oog op de bewijsvoering meteen wat foto's, en ik fietste dichterbij in een poging een paar acceptabele platen te schieten. Ik kon er één maken (zie boven). Toen vloog de uil weg en verdween uit het zicht. Wat een knaller! Het was voor het eerst dat ik een Velduil hier in de regio zag.
Ik fietste verder, nog nagenietend van de Velduil. Het wemelde langs de dijk alweer van de Fitissen en de Tjiftaffen en hier en daar zong een Blauwborst of een Zwartkop. Even verderop hoorde ik mijn eerste Nachtegaal van 2013 zingen! Dat is altijd weer genieten. De vogel zong nog niet echt fanatiek, zo af en toe liet hij een strofe horen, maar het geluid is onmiskenbaar.
Langs de Tiendweg zag ik een Gewone Pad in het slootje zwemmen en twee Reeën maakten zich uit de voeten. En toen begon ineens de Koekoek te roepen! Wat is het een raar, chaotisch voorjaar, dacht ik. Nog geen Rietzanger, Snor of Sprinkhaanzanger gehoord, terwijl die vaak al begin april aanwezig zijn. Net de eerste Blauwborst en Zwartkop binnen, maar de Koekoek en de Nachtegaal zijn er ook al. En de Grauwe Ganzen lopen ineens allemaal met kuikentjes rond. Wat een toestand.
Bij Vogelswerf ging ik een tijdje op het bankje aan de Linge zitten. Er vloog een Sperwer over en bij vier aanwezige Boerenzwaluwen voegden zich na een tijdje twee Huiszwaluwen, alweer een jaarsoort. Op de terugweg vloog er ook nog een roepende Gele Kwikstaart over me heen. Qua vlinders was het huilen met de pet op: slechts vier Kleine Vossen en geen Oranjetipje in zicht...

Een van de Ooievaars van Lappenheide

zaterdag 13 april 2013

13-04-2013: Rotslijster, lentevogels en wilde Vossen

Rode Rotslijster kijkt de kat uit de boom.
Vanmorgen ging ik weer eens met mijn vogelvrienden Christiaan en Wiegert op pad. Eigenlijk zouden we naar de Korhoenders gaan, later was het plan om Adders en Ringslangen te gaan zoeken op een heidegebied in het oosten des lands, maar een vage Rotslijster gooide roet in het eten. Nou ja, figuurlijk natuurlijk. De rotslijster over wiens identiteit nogal wat discussie is maar die volgens mij een Rode Rotslijster met een paar blauwe veertjes teveel is, dook twee dagen geleden op te Den Helder. Omdat dit een nieuwe soort voor Nederland voor mij zou betekenen, wilde ik er natuurlijk graag op af. Gelukkig voelden Chris en Wiegert er ook wel voor en zo kwam het dat we om zeven uur vanmorgen vertrokken voor de lange rit naar Den Helder. De hele rit hielden we ons hart vast. Aanvankelijk kwam er helemaal geen melding, toen slechts ééntje, die we ervan verdachten een waarneming van gisteren met fout ingevoerde datum te zijn. Dit omdat er maar geen vervolgwaarnemingen kwamen. Maar toen we gearriveerd waren, bleek de rotslijster een makkie te zijn. Eerst zat -ie in de nis van een gebouw, later vloog hij heen en weer tussen een paar daken. Even landde hij op de grond, maar al die toesnellende fotografen zag het beestje niet zitten en hij bleef lekker hoog op de daken naar ons koekeloeren. Na enige tijd begon hij druk te fourageren. Als een Koolmees zocht hij insecten (spinnetjes?) tussen de kieren en spleten van de gebouwen vandaan.
Let niet op de achtergrond. De Rode Rotslijster poseerde uiteindelijk wel mooi voor ons!
Het was een leuk beest om naar te kijken. Soms was hij even zoek, om dan weer op een ander dak op te duiken. Maar uiteindelijk kwam hij nog een keer naar beneden, op een hekje zitten, waar we hem van korte afstand mochten fotograferen, al had hij niet de fraaiste achtergrond uitgekozen. Maar ja, je kunt niet alles hebben en mij hoor je niet klagen.
Zelfs een lichtje in z'n ogen...
Na pakweg anderhalf uur Rotslijsterplezier reden we weer zuidwaarts, naar Heiloo om precies te zijn, waar al een tijdlang een Kleine Burgemeester huist. Helaas konden we die vandaag niet vinden. We besloten om een wandeling in de Amsterdamse Waterleidingduinen te maken teneinde wat vers aangekomen zomergasten in te rekenen en misschien wel Beflijsters of een Rode Wouw. We kozen voor de ingang Zandvoortselaan. Het was koud, nevelig en er stond een harde wind. Dat maakte de wandeling er niet plezieriger op, maar gelukkig vonden we al snel de eerste zingende Fitis van het jaar en (voor mij) de eerste zingende Boomleeuweriken. Beide soorten kwamen ook in de kijker. Intussen hadden we ook al een Havik horen roepen.
Vossenfeest in de AW duinen!
Na een kilometer of drie lopen, waarbij verder weinig spectaculairs werd waargenomen, zagen we ineens hoe een paar fotografen enkele Vossen aan het fotograferen waren. Deze Vossen waren zeer tam, wat ongetwijfeld kwam omdat ze regelmatig worden gevoerd. Ze lieten zich ongelooflijk dicht benaderen, wat voor ons natuurlijk een fotografisch buitenkansje betekende. De Vossen vonden alles best. Eentje ging er zelfs op twee meter van ons heerlijk in het zonnetje liggen relaxen.
Lekker relaxed in het zonnetje!
Enfin, we hielden ons ruim een uur bezig met de Vossenfotografie. Zie hierboven en hieronder een deel van het resultaat. Op de terugweg stuitten we nog op een groep zwaluwen waar ook een stuk of vijftien Oeverzwaluwen in zaten. Je begrijpt het al: het was weer een heerlijke natuurdag!
Oef, jeuk!
Dorst!
Slaap...
Even opletten. Valt daar iets te halen?
Knappe Vos!
Rustig in het zonnetje.

dinsdag 9 april 2013

09-04-2013: Heerlijk ontwaken & eindelijk zwaluwen!

Deze Grauwe Gans stond mooi te poseren bij Lappenheide
Vanmorgen werd ik zoals gewoonlijk om een uur of zes wakker door vogelgezang. Je moet weten: wij wonen in een huis uit de twintiger jaren en dat heeft voor- en nadelen. Nadeel is dat het 's winters in onze slaapkamer godsgruwelijk koud kan zijn omdat het huis nog grotendeels in de oude staat verkeert en we geen dubbele beglazing of isolatie hebben. De twee deuren naar het balkonnetje sluiten niet meer goed en aan alle kanten zitten er kieren. Maar een groot voordeel is dat je 's morgens de vogels hoort zingen alsof je onder de blote hemel ligt. In het voorjaar word ik dan ook meestal met plezier 's morgens vroeg wakker van de zingende Merels, Zanglijsters, Heggenmussen, Turkse Tortels, Vinken, Tjiftjaffen, Zwartkopjes en vaak ook van het gelach van 'onze' Groene Specht. Vanmorgen was dat niet anders, alleen: al ontwakende meende ik op de achtergrond eenmaal het knarsen van een Zwarte Roodstaart te horen. Even later wist ik het zeker, want de vogel kwam recht boven me op ons dak zitten zingen! Vorig voorjaar heeft -ie hier ook ruim een week gebivakkeerd en zat toen ook vaak bovenop de naburige kerk te zingen. Erg leuk, want Zwarte Roodstaarten zijn in Leerdam en omstreken nu niet bepaald dik gezaaid.
Ik had meteen zin om een stukje te gaan fietsen en na het ontbijt peddelde ik naar Lappenheide om te zien of de Zomertalingen er al waren of dat er wellicht zwaluwen boven de plas rondvlogen.

Wintertalingen genoeg bij Lappenheide, Zomertalingen ho maar.
Onderweg zongen diverse Tjiftjaffen en ik hoorde ook mijn eerste zingende Rietgors van het jaar. Bij Lappenheide aangekomen vlogen er onmiddellijk twee Boerenzwaluwen vlak over me heen. Heerlijk! Eindelijk! Zwaluwen! De lente is nu echt begonnen. Het echtpaar Bruine Kiek vloog rond boven het aangrenzende rietveldje, Veldleeuweriken en Graspiepers vlogen over en in de plas zwommen weer de bekende eenden, al was het aantal Smienten flink gereduceerd. Het aantal Kluten was daarentegen verdubbeld: er stonden er nu vier. Een erg fraaie en duidelijke IJslandse Grutto stond in de plas met wat Kieviten, twee Tureluurs en een Watersnip en een van de Kleine Plevieren vloog baltsrondjes. De voorspelde regen  leek er nog niet aan te komen, dus ik fietste na een halfuurtje turen en vergeefs zoeken naar de Casarca, verder naar Acquoy. Er vlogen een paar Kneutjes over en de eerste van nogal wat Kramsvogels liet zich zien. Ik fietste naar mijn Steenuilenplekje en jawel, een van de uiltjes zat lekker in z'n boom.

Op de Acquoyse Steenuilen kun je altijd rekenen.
Ik fietste richting Fort Asperen en zag nog een ontzettend mooie Groene Specht, een paar Scholeksters, een paar dollende Hazen en zo nog wat, en keek op de terugweg nog even bij Lappenheide, waar ik heel ver weg even een Blauwborst meende te horen, maar die zette niet door. Het was een leuk lenteochtendje geworden.

zaterdag 6 april 2013

06-04-2013: Een klein beetje lente

Een van de aanwezige Tureluurs liet zich leuk fotograferen.
Ik ben de laatste tijd het huis niet uit te slaan met dat kouwe rotweer, maar vandaag hield ik het even niet meer. Ik pakte mijn vogelspullen en fietste ondanks de gure noordooster die dit voorjaar niet weg te branden is, naar Lappenheide. Daar was het nog lang geen zomer en de gelijknamige taling was dan ook nog steeds niet aanwezig, maar van een klein beetje lente konden we gelukkig wel spreken. Er was nog steeds een grote hoeveelheid eenden aanwezig: Wilde -, Slob-, Kuif-, Tafel-, Berg- en Krakeend, Wintertaling, Pijlstaart en ook nog altijd veel Smienten. Maar zie: er waren toch wat steltlopers gearriveerd, waaronder drie Kleine Plevieren, een leuke jaarsoort. Een stuk of twaalf Grutto's stonden te kleumen in het water, evenals wat Kieviten, een Watersnip stond met de kop in de veren langs een oevertje en een Witgat vloog voorbij om even verderop in de vegetatie te verdwijnen. Een Sperwer zoefde laag over het water en bracht grote paniek teweeg, terwijl man en vrouw Bruine Kiekendief geregeld boven het aangrenzende rietveldje patrouilleerden. Een Witte Kwikstaart vloog op en twee Graspiepers vlogen over. Kortom, ik vermaakte me best en toen het zonnetje ging schijnen werd het nog een soort van aangenaam ook, al moet ik daar wel bij zeggen dat ik twee truien en evenzoveel jassen droeg. Omdat er zoveel eenden zaten, bleef ik die afspeuren in de hoop op een Zomertaling. Die kwam niet tevoorschijn, maar wel zag ik ineens een Casarca op het water zwemmen, die even later de kant op kroop en op het aangrenzende weiland ging staan rusten.
Bewijsplaatje van de Casarca.
Natuurlijk zijn Casarca's in Nederland altijd een beetje verdacht, maar ach, misschien is -ie ook wel met de aanhoudende oostelijke stromingen vanuit Oost-Europa naar ons kikkerlandje komen waaien. Je weet het maar nooit. Ik was in ieder geval blij met hem. Al met al bleef ik zo'n anderhalf uur rondhangen bij Lappenheide, en toen ik uiteindelijk naar huis fietste, begon er langs de Horndijk aarzelend een Tjiftjaf te zingen. Ja, een heel klein beetje lente was het wel vandaag. Hopelijk gaat het volgende week echt los!

maandag 1 april 2013

01-04-2013: Tjiftjaf is terug

Vanmorgen vroeg hoorde ik vanuit onze slaapkamer eindelijk onze huis-Tjiftjaf zingen vanuit de bomen aan de achterkant van ons huis. Hij komt ieder jaar terug, althans, ieder jaar zit er hier eentje. Bijna altijd kunnen we 'm rond half maart verwelkomen, soms nog eerder. Maar deze barre winter heeft voor oponthoud gezorgd. Het is te hopen dat hij iets te eten kan vinden, want 's nachts vriest het nog steeds, soms sneeuwt het, er waait een koude noordooster en er is nog zowat geen insect dat zich buiten waagt. Dat laatste geldt trouwens ook voor mijzelf, al ben ik dan geen insect.