20-01-2014: Niks geen blue monday, gewoon Bruine Klauwier gescoord!

Twee dagen geleden schreef ik dat ik hoopte jullie binnenkort te kunnen melden dat ik de Bruine Klauwier, een nieuwe soort voor Nederland (niet alleen voor mij, maar voor heel Nederland), zou hebben toegevoegd aan mijn toch al imposante lijst. En nu is het zo ver. Zaterdag redden we het niet meer, zondag was er geen gelegenheid om te gaan, maar Wiegert en ik hadden afgesproken er maandagmiddag op af te gaan als hij zou worden gemeld. Dat gebeurde, na een aanvankelijke valse melding, om 11:25 uur, zodat ik met een gerust hart op de trein stapte en afreisde naar station Ede-Wageningen, waar Wiegert met de auto zou klaarstaan en vanwaar we naar Netterden in de Achterhoek zouden rijden. Zo gezegd zo gedaan.
Toen we er bijna waren en nog eens op waarneming.nl keken, schrokken we, want de vogel was om iets over half een voor het laatst gemeld en nu was het bijna drie uur! Ai ai, het zou toch niet... Maar toen we de auto bij die van de andere vogelaars parkeerden (toch nog een stuk of veertig, schat ik), zagen we iedereen één kant op kijken, en dat is altijd een goed teken. Het bleek dat de Bruine Klauwier een kwartier geleden was gezien, aan de andere kant van de weg dan waar hij gisteren zat. Voordeel was dat hij nu wel dichterbij zat. Het duurde zeker een halfuur voordat iemand de vogel terugvond, laag zittend in de braamstruiken. Hij liet zich eventjes mooi zien en dook toen weer naar beneden, om boven te komen met een muis! Helaas bleef hij niet lang zichtbaar, want hij dook weer naar beneden, de begroeiing in, om voorlopig niet meer omhoog te komen. Maar intussen hadden we mooi zijn bruine kruin, lichte borst en buik en bruine bovendelen en staart kunnen zien, alsmede z'n donkere masker met een wit lijntje erboven. Later werd de klauwier weer even zichtbaar, maar alleen door de telescoop van een lange man die zo vriendelijk was ons ook even te laten kijken. Toen zagen we ook de tekening van donkere halvemaantjes op z'n borst. Daarna dook de vogel weer weg en was het voor ons tijd om huiswaarts te gaan. Het was een prachtige bliksemaktie, die mij alweer de derde nieuwe soort voor Nederland opleverde van het nog prille jaar 2014. Indien een van mijn Vale/Siberische Braamsluipers worden aanvaard, zou de Bruine Klauwier heel goed mijn 400e Nederlandse soort kunnen zijn. En anders mijn 399e. Hoe dan ook, ik kom dicht in de buurt van die magische grens!