woensdag 11 februari 2015

11-02-2015: Alweer een Cetti's Zanger in de streek!

Grote Zilverreigers zijn heel lastig te benaderen. Deze was niet schuw, maar het weer was erg donker; geen topplaat dus.
Het zou vandaag opnieuw rustig en droog weer worden. Ideaal voor een langere fietstocht. Ik koos voor een ochtendje uiterwaarden bij Everdingen, want daar was ik nog niet geweest dit jaar. Kon ik meteen nog even lekker meeuwen speuren bij de Waai. Er is alweer veel vogelgezang te horen als het een beetje aardige ochtend is. Kool- en Pimpelmees, Vink, Heggenmus, Roodborst, Zanglijster, Grote Lijster, Spreeuw, Winterkoning, Hout- en Holenduif, Turkse Tortel, Groene - en Grote Bonte Specht: ze zongen c.q. roffelden allemaal vanmorgen.
Ik hoorde en zag wat normale soortjes voor de streek terwijl ik via het fietspaadje evenwijdig aan de Diefdijk naar de Waai reed. Bij de plas vlak langs de snelweg zaten een hoop meeuwen, dus daar ging ik even rustig op het trapje zitten speuren wat er zoal op de palen zat. Al vrij snel had ik weer een tweede kalenderjaar Pontische Meeuw te pakken, en terwijl die in het notitieboekje ging hoorde ik ineens luid en duidelijk de onmiskenbare zang van de Cetti's Zanger! Het geluid kwam uit de riet- en wilgenruigte die tussen de Waai en het plasje dat langs de snelweg is gesitueerd. Nog geen minuut later gaf de Cetti's Zanger nog een riedel weg, waarna het stil bleef en ik verder fietste naar de uiterwaarden.
Adulte Geelpootmeeuw met nog niet zo heel gele poten.
Verderop, tussen de snelweg en de rotonde bij de Prijsseweg, zat een grote groep zwanen in het land, waaronder minstens twintig Kleine Zwanen. Op de terugweg ook nog eens vijf aan de andere kant van de Diefdijk.
Bij de uiterwaarden vond ik een niet zo heel schuwe Grote Zilverreiger, waarvan ik een aantal foto's nam, maar aangezien het erg donker weer was is het resultaat niet echt super geworden. In de uiterwaarden zelf vond ik maar liefst 18 Pijlstaarten, erg leuk. Ook een man Grote Zaagbek zwom er rond, evenals Slob-, Berg- en Tafeleenden en weer een hoop Wintertalingen. Vanuit het riet riep een Waterral. Toen sloeg het noodlot toe, want de ketting liep van mijn fiets terwijl ik juist naar de IJsvogels van Fort Everdingen wilde gaan zoeken. Domme pech. Repareren ging niet, dus dat werd lopen. Tot aan het plasje langs de snelweg, want daar pikte mijn lieve vrouw Cilja mij en de fiets met de auto op. Net voordat ze arriveerde vond ik nog een adulte Geelpootmeeuw met nog niet zo heel gele poten, een fijne jaarsoort.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten