vrijdag 10 april 2015

07 t/m 10-04-2015: Vier dagen Zuid-Limburg

De zon komt op boven het Malenschbos.
Cilja en ik waren hard aan een paar daagjes vakantie toe, dus toen het deze week mooi weer dreigde te worden reserveerden we spoorslags ons favoriete hotelletje, de gezellige Herberg Oud-Holset in Holset, vlakbij Vaals. Vanuit hier loop je zo het Holsetter- en Malenschbos in, het eten is er heerlijk en het is er altijd erg gezellig. Bovendien hoef je er 's avonds (in voorjaar en zomer) de deur maar uit te stappen om de Vroedmeesterpad te horen roepen, die op het kerkhofje tegenover de herberg verblijft. Een echte aanrader voor natuurliefhebbers, kortom.
Maar we begonnen ons uitje zoals gewoonlijk bij Chateau St. Gerlach, vlakbij Valkenburg, waar we na een cappuccino en een heerlijk stuk rijstevlaai over het terrein wandelden, genietend van de kunst die er in de grote tuin staat opgesteld en de vogels die er aanwezig waren, zoals overvliegende Boeren- en Oeverzwaluw, Glanskop (de laatste twee waren jaarsoorten), Appelvink en Roodborsttapuit. Er bloeiden ook alweer wat planten, waaronder Maarts Viooltje en Kleine Maagdenpalm.
Bloeiende Kleine Maagdenpalm bij Chateau St. Gerlach.
Daarna reden we naar de Vijlenerbossen, waar we langs de Zevenwegenweg stopten en een stuk gingen wandelen. Meteen vloog er een mannetje Citroenvlinder langs, en daarvan zouden we er nog meer zien deze dagen. Maar er was meer. Deze bossen zijn bijzonder rijk aan van alles en nog wat, en vooral ook aan vogels. Zingende Vuurgoudhaantjes en roepende Appelvinken waren leuk, maar toen Cilja een viertal Kleine Barmsijzen ontdekte die op het pad voor ons uit een plasje dronken, werd ik echt enthousiast. Het was een hele tijd geleden dat ik deze soort echt mooi had gezien. We hoorden en zagen ze volop dit weekend, op diverse plaatsen in het bos. Even verderop zat de eerste Middelste Bonte Specht van ons uitstapje te 'gaaien', een van de doelsoorten. Van een andere doelsoort, de Kortsnavelboomkruiper, ontdekte Cilja twee exemplaren die zich op korte afstand erg mooi lieten zien. En zo had mijn opmerkzame vrouw haar nut ook alweer bewezen.
Mannetje Huismus op het dak van de Herberg Oud-Holset.
Dus was de start zeer voortvarend en zat een aantal wenssoorten meteen al in de tas. We reden naar Holset, waar we na te zijn ingecheckt lekker buiten op ons privé-terrasje gingen zitten. Het gebeurt dan nog weleens dat er een Rode Wouw komt overvliegen en jawel: ik hoefde maar twee keer omhoog te kijken en daar was hij, de Rode Wouw, bijna een standaardsoort in Holset. Deze keer ging hij strak richting noord, dus misschien was het een doortrekker. Ook een andere vaste gast hier, de Zwarte Roodstaart, liet zich horen en zien. En 's avonds riepen er, ondanks dat het nog behoorlijk fris was, tot mijn aangename verrassing twee Vroedmeesterpadden op het kerkhofje.
Zingende Winterkoning bij de herberg.
Goed, op dag 1 had ik al aardig wat jaarsoorten binnengesleept, dus ik wist niet goed wat ik van de volgende dag, woensdag 8 april, moest verwachten. Spanning en sensatie, zo bleek. Want om half zeven liep ik door Holset naar het Holsetterbos, het was nog niet helemaal licht, toen ik ineens een Nachtzwaluw op de weg voor me zag zitten! Ik greep naar mijn camera, maar helaas (nou ja...), de vogel vloog op en vloog zwenkend en glijdend laag boven de weg een paar keer vlak langs me, om daarna in noordelijke richting uit het zicht te verdwijnen. Ik was begrijpelijkerwijs compleet verbijsterd. Het leek me nog veel te vroeg voor een Nachtzwaluw, maar ik had er zojuist toch echt een gezien. Later bleek er in de database van waarneming.nl maar één vroegere waarneming te staan, nl. van 4 april.
Dat was een uit-ste-kend begin en vol goede moed liep ik het steile pad omhoog het bos in, waar bijna bovenaan jaarsoort nummer twee zich aandiende in de vorm van een overvliegende Havik. En meteen daarna nummer drie: een zingende Boompieper.
Bloeiende Bosanemoon in het Vijlenerbos.
Opnieuw hoorde en zag ik Vuurgoudhaan en Appelvink, er vloog een Kramsvogel over en een prachtige Middelste Bonte Specht landde in een boom vlakbij me waar ik hem mooi kon zien. Even later nog een jaarsoort: de Kuifmees. En zo was de pre-ontbijtwandeling alvast een groot succes.
Na het ontbijt maakten we een wandeling ter hoogte van de Rugweg, nabij restaurant Het Hijgend Hert. Maar niet nadat we eindelijk de eerste Fitis van 2015 hadden verwelkomd die in de bomen bij de herberg zat te zingen.
Tijdens de wandeling vonden we onder meer Zwarte Mees (een jaarsoort), een zingende Kortsnavelboomkruiper, opnieuw Kleine Barmsijzen, een Citroenvlinder, twee Reeën en een Konijn.
's Middags deden we het rustig aan en hingen we wat rond bij de herberg. Er kwamen wel een paar vlinders voorbij: mijn eerste Atalanta van het jaar, een Dagpauwoog en een Kleine Vos.
De Levendbarende Hagedis liet zich mooi zien en fotograferen nabij Eys.
Op donderdag 9 april was het schitterend, lekker warm weer. Ook de voorgaande dagen mochten we al niet klagen qua zon, maar nu was ook de temperatuur heerlijk. 's Morgens om half zeven maakte ik weer een ochtendwandeling door het Holsetter- en Malenschbos en veel van de leuke Zuid-Limburgse soorten kwamen weer voorbij: Zwarte Roodstaart, Appelvink, Vuurgoudhaan, Kuifmees, Kleine Barmsijs, Middelste Bonte Specht (vandaag alleen gehoord) en nog één jaarsoort: een roepend overvliegende Keep. Ook zag ik vandaag twee Eekhoorns. wat ik erg leuk vond.
Eekhoorn in het Malenschbos.
Na het ontbijt maaken we een wandeling langs het gebied de Piepert, vlakbij Eys, om te zien of daar al vlinders vlogen. Het was een heerlijke wandeling met veel Dagpauwogen en Kleine Vossen en één ongedetermineerd gebleven witje. Ook de Geelgors voegden we hier aan de vakantielijst toe. Maar het hoogtepunt van dit uitstapje was een Levendbarende Hagedis, die zich prachtig liet zien en zich zowaar ook liet fotograferen. Er waren veel bijen en hommels actief en ook de Gewone Wolzwever, een erg leuke vliegensoort, vloog er veelvuldig.
Een van de vele Dagpauwogen bij Eys.
We gingen even relaxen op het terras van Bie de tantes te Eys, waar ze heerlijke cappuccino en vlaaien hebben. Daarna spendeerden we een halfuurtje op een bankje aan de Geul, bij Mechelen, waar een Citroenvlinder en weer een Dagpauwoog langs vloog. 's Avonds riepen de Vroedmeesterpadden weer op het kerkhofje tegenover de herberg.
Vrijdag 10 april was alweer gekomen, de dag dat we weer naar huis moesten gaan. Maar eerst maakte ik nog een pre-ontbijtwandeling in het bos, die aanvankelijk rustig leek te verlopen, maar eindigde met een prachtige zingende Kortsnavelboomkruiper en... een schitterende Zwarte Specht die zich zowel liet horen als liet zien.
En toen restte ons nog slechts een heerlijk ontbijt. Daarna was het alweer tijd om op huis aan te gaan. Maar we hadden opnieuw heerlijke dagen gehad in Zuid-Limburg!
Spreeuw met nestmateriaal op de kerk van Holset.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten