donderdag 23 april 2015

23-04-2015: Ochtendje Zouwe met Steltkluut

Vanmorgen vroeg zong de Snor open en bloot langs het pad naar het kijkscherm.
Om tien voor half zeven zat ik alweer op de fiets vanmorgen, want gisteren waren er drie Steltkluten gemeld in de Zouweboezem en dat is natuurlijk een fijne soort voor de jaarlijst. En er was vast nog wel meer te vinden aan jaarsoorten, veronderstelde ik. Ik nam de route via de Zederikkade, waar ik op het eerste deel, voor je het viaduct onderdoor gaat, meteen al op twee leuke verrassingen stuitte: twee Cetti's Zangers, die luid tegen elkaar in zaten te zingen. Ze zijn duidelijk de streek aan het veroveren en dat kunnen we alleen maar toejuichen.
Na drie kwartier parkeerde ik mijn fiets en liep naar het kijkscherm, omdat ik dacht dat de Steltkluten vanaf daar te zien zouden zijn. Ik kwam een vogelaar tegen die me op een Snor wees, die steeds heel dichtbij het pad kwam zitten zingen. Nadat ik bij het kijkscherm had gezocht naar de Steltkluten maar niets had gevonden, liep ik daarom terug en slaagde erin om ook een paar aardige foto's van de zingende Snor te schieten. Jammer wel dat het zwaar bewolkt was en dat er dientengevolge weinig licht was, maar goed, het waren toch mijn allereerste Snorfoto's!
Toch nog een Steltkluut!
Daarna fietste ik naar de parkeerplaats, omdat ik begreep dat de Steltkluten vanaf daar meestal te zien waren. Intussen had ik mijn eerste Koekoek voor 2015 gehoord, altijd leuk, en zongen onder meer Blauwborst, Snor, Sprinkhaanzanger, Rietzanger, Kleine Karekiet en Grasmus de sterren van de hemel. Bij de parkeerplaats aangekomen bleek er inderdaad nog één Steltkluut rond te stappen in het drassige gebiedje. Wellicht waren de andere twee ook nog ergens in het gebied aanwezig, maar ze lieten zich in ieder geval niet zien en ik was blij dat die ene zich liet bewonderen. Intussen kwam er ook een Purperreiger overvliegen en een man Zomertaling en een Witgat bevonden zich in hetzelfde moerassige stukje als de Steltkluut. Na een tijdje kijken en genieten fietste ik terug naar de Zederikkade en stuitte onderweg nog op een mooie vrouw Rouwkwikstaart. Ook op de terugweg zaten de beide Cetti's Zangers weer luid te zingen. Het waren weer een mooie paar uurtjes.
Vrouw Rouwkwikstaart, een leuke, onverwachte ontmoeting.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten