18-01-2016: The day after

Roodborst. Ook een prachtige vogel.

Niets heerlijker dan na zo'n supertwitch als die van gister naar de Roodkeelnachtegaal de dag erna een lekker stuk te gaan fietsen in de streek om wat 'gewone' jaarsoorten te zien. Het was er vandaag ook nog eens prachtig weer voor, licht vriezend, zonnig en nauwelijks wind, zodat ik vanmorgen na het ontbijt de fiets pakte en voor het eerst dit jaar naar de uiterwaarden fietste.
Onderweg kwam ik een IJsvogel tegen bij Het Wiel. De Sijs lijkt deze winter erg algemeen, ik kwam ook vandaag weer flinke groepen tegen. In De Waaij mijn eerste jaarsoort: de Dodaars. Later kwam ik er nog een tegen langs de Lekdijk.
De invallende winter brengt eindelijk eens wat vogels in beweging, zo zag ik veel groepen Wulpen, een groep overvliegende Kieviten, een idem Witte Kwikstaart en veel meer Koperwieken en Kramsvogels dan de laatste tijd.
Langs de Diefdijk vloog de enige Grote Zilverreiger van vandaag voorbij. De uiterwaarden bij Everdingen stelden aanvankelijk teleur: de plas was grotendeels dichtgevroren. Toch zaten er nog een stuk of acht Pijlstaarten, mijn tweede jaarsoort. Ik fietste daarom verder naar Hagestein. Onderweg zag ik jaarsoort nr. 3 zwemmen: een man Grote Zaagbek.
Ik bracht een bezoek aan de plas van Everstein, waar al een tijdje drie Kuifduikers huizen, een lokale zeldzaamheid. Ik vond er vandaag slechts een, maar dat was uiteraard genoeg om 'm op de regiolijst te kunnen plaatsen.
Toen ik weer op de Lekdijk kwam, vloog er ineens een klein snipje met een kort snaveltje over me heen: een Bokje! Even later kwamen er nog zes snipjes bij, waarvan ik ook het idee had dat het Bokjes waren, maar toen waren ze al verder weg en ging het hele spul snel naar de grond. Alleen van de eerste ben ik 100% zeker. Maar toch: een heerlijke soort die ik zeker niet ieder jaar heb.
Ik zocht nog naar Patrijzen tot ik bijna in Vianen was, maar dat mocht niet baten. Ik fietste terug naar de uiterwaarden van Everdingen, waar ik een wandeling maakte en toen liepen de jaarsoorten in rap tempo binnen. Eerst kwam er een Matkop tevoorschijn, een paar seconden later vloog er een Waterpieper roepend over me heen. Een stuk verder vond ik moeiteloos het paar overwinterende Roodborsttapuiten en twee van de vier Baardmannetjes die hier al een tijdje verblijven.
Zo had ik binnen een uur of vier 8 jaarsoorten bij elkaar gefietst, waaronder een paar lekkere.

En nog een Roodborst.