05-05-2018: Op zoek naar nr. 200, een zingende Zomertortel en twee Raven

De Zomertortel bij Heukelum liet zich vandaag fijn fotograferen.

Het beloofde vandaag weer een prachtige lentedag te worden, dus ik besloot om maar eens vroeg op pad te gaan. Om zes uur zat ik op de fiets en toen ik de Lingedijk opreed, hoorde ik meteen een Nachtegaal (de eerste van vier) en een Cetti's Zanger (de eerste van vijf vandaag) zingen. Ik fietste rustig richting Kedichem, noteerde Kleine Karekieten, Koekoek, twee Braamsluipers, veel Grasmussen en meerdere Tuinfluiters. Bij Kedichem stond een Lepelaar in een plasje en er vlogen vier Zwarte Sterns en twee Visdieven rond. Het duurde echter tot voorbij Kedichem tot ik mijn beoogde nummer 200 te pakken had: de Bosrietzanger. Later vandaag hoorde ik er nog twee, ze zijn dus duidelijk terug.

Een van de twee Raven van Heukelum.

Via een fietspaadje dat van de dijk af naar de Achterdijk leidde, reed ik richting de plek waar enige dagen geleden twee Patrijzen waren gezien, een soort die intussen een echte zeldzaamheid genoemd kan worden in de regio. Helaas vond ik ze niet, en precies op de plek waar de vogels waren gezien waren nu boeren met twee tractors in de weer. Jammer.
Ik fietste terug naar Leerdam en omdat het nog vroeg was, besloot ik nog even de Nieuwe Zuiderlingedijk op te rijden tot de plek waar ik ieder jaar de Snor heb. Maar die liet ook vandaag weer verstek gaan. Dan maar doorrijden en even kijken of de Raaf nog te vinden is, dacht ik.

Zomertortel.

Ik wachtte een tijdje bij het bosje langs de Tiendweg. Er kwam een Appelvink overgevlogen, altijd leuk. En ja hoor, na een kwartiertje kwam de Raaf weer uit het bosje gevlogen. Ik besloot te wachten, want wat doet zo'n beest de hele tijd bij hetzelfde bosje? Na weer een kwartier hoorde ik ineens een Zomertortel zingen! Een heerlijk geluid van een soort die ook al bloedzeldzaam is geworden bij ons in de regio. Maar hier zat er eentje, boven op een dode boomstam te koeren. Hij liet zich prachtig fotograferen en mijn dag was allang goed. Toen ik terugkwam bij het bosje zag ik nog net de Raaf weer aankomen en het bosje in duiken. Maar even later zag ik nog een Raaf aankomen, met voer in de snavel deze keer. Het kon toch niet zijn dat de vogel zo stiekem het bosje weer had verlaten? De Raaf landde niet, maar vloog eerst een rondje om na enige  minuten toch in het bosje te landen, waarna ik getrakteerd werd op de typische corr-corr-roep, maar ook iets wat deed denken aan de bedelroep. Het zou toch niet...? Vijf minuten later werd mijn vermoeden bevestigd: twee Raven verlieten tegelijkertijd het bosje! Een ding is zeker: ik ga de situatie daar goed in de gaten houden!